Knuffel vordert langzaam

Het haken gaat nog steeds met horten en stoten. De markten liggen stil tot in ieder geval 1 september, dus ook geen Weversmarkt in Hoorn dit jaar. De druk op voorraad is daardoor weg.
De nieuwe knuffel vordert dan ook heel langzaam, maar hij wordt wel leuk.

Het is wel puzzelen met het garen. Ik gebruik aangebroken bolletjes en kom af en toe wat tekort. Dan is het even creatief zijn. De schouderband zijn wat smaller geworden en ook bij de armpjes ga ik het iets anders doen omdat het grijs op is. Ik ben daarom beide armpjes gelijk gaan haken om te zien hoe ver ik zou komen.

Wat genieten we van het mooie weer. Op deze manier is thuiszitten niet zo erg.
Hoewel we er woensdag toch even uit wilden. We zijn naar de Oostvaardersplassen gereden en daar heerlijk gelopen. Even iets anders dan de dagelijkse ronde vanuit huis. En het was er erg rustig, dus dat was ook geen probleem.

De kar is gelukkig weer gemaakt en staat, als het weer het toelaat, vrolijk aan de weg. Het doek is nu alleen een afdakje en aan de zijkant maak ik, als het niet te hard waait,  een kleine parasol. Ik moet hem nu iets vaker bijdraaien om de zon tegen te houden, maar het gaat nu goed en de verkoop loopt lekker.

Iedereen een fijne Koningsdag thuis en blijf gezond.

Tot de volgende keer
Groetjes
Vera

Nieuwe knuffel

Deze week begon ik heel enthousiast aan een nieuwe knuffel.

Het lijkt nog nergens op. Ik heb ook nog oren gehaakt en toen viel het weer stil.
Ik denk dat ik een langdurig project gaat worden. 😀😀

Maar ik heb niet stil gezeten hoor. De kar aan de weg is een succes. Ik ben weer aan het bijmaken geweest. De vriezer is gelukkig nog aardig gevuld en de buurvrouw hielp me aan rabarber. Ik heb weer aardbeien, kersen, perzik en rabarber-aardbei in voorraad.

Iedere dag dat de kar er staat wordt er meegenomen en iedereen betaald netjes. Alleen ging het vanmiddag mis met de kar. Er stond veel wind en door het doek kreeg de wind te veel vat op de kar en ging deze om. Helaas is de staander gebroken en moet manlief dat eerst maken voor de kar weer aan de weg kan. En dan moet het doek aan de achterkant ook weg, want anders blijft de wind een probleem. Maar even kijken hoe het dan met de zon gaat, want die vol op de potjes is ook niet goed.

Tot de volgende keer
Groetjes
Vera

Koord en band

Door het wegvallen van alle markten is mijn zin in haken ook verdwenen. Ik heb blijkbaar toch echt een stok achter de deur nodig om iets te maken.
Ook de mochila schiet niet echt op. Ik heb inmiddels het koord, op de kwasten na, af. Dit is het geworden

Ook de schouderband is geweven

Nu de afwerking nog. Misschien dat dat er de komende dagen van gaat komen. Wij doen helemaal niets dit weekend. Misschien een stukje fietsen of ons dagelijkse rondje lopen, maar dat is het dan wel.

Maar ik verveel me niet hoor. De zijtuin is vreselijk verwilderd en die zijn we aan het leeghalen.

Nog een flink klus, er staat veel troep in met wortelstokken, wat een ellende. Maar daar hebben we nu mooi de tijd voor. Ook moet ik echt aan de gang met de moestuin, staat nog niets. Alleen tuinbonen gezaaid maar die komen nog niet op. In de kas tomaten voorgezaaid die verspeend kunnen worden.

En lekker lezen in het zonnetje is ook niets mis mee.

Maak wat van de Paasdagen, zorg goed voor elkaar en blijf gezond.

Tot de volgende keer
Groetjes
Vera

West-Friese stalletjes

Op Facebook is er een groep: West-Friese stalletjes langs de weg. Ik ging eens kijken op deze pagina en heb me aangemeld als lid. Omdat de markten voor mij nu helemaal stil liggen wordt mijn voorraad jam niet minder en dus bedacht ik om de kar aan de weg te gaan zetten en op de pagina een foto met tekst waarin adres vermeld staat te plaatsen.

Ik werd opgenomen op de kaart zodat ik te vinden zou kunnen zijn.
De kaart is te vinden op: verkoopstalletjes. Neem hier maar eens een kijkje, dan zul je zien dat er veel te koop is langs de weg.

Gisteren waren de mensen nog druk in en om huis en verkocht ik niets, maar vandaag ging het lekker. Zelfs iemand uit Den Helder die een ronde aan het rijden was om stalletjes af te gaan, zo leuk!

De kar staat voorlopig ieder dag aan de weg, we kunnen en mogen voorlopig toch nergens heen.
Ben je toevallig in de buurt, kom kijken voor een lekker potje jam.

Tot de volgende keer
Groetjes
Vera

Jarig

Gisteren was ik jarig en ben ik 60 geworden.
We hadden een tijdje terug bedacht wat we zouden gaan doen, ik vier het nooit.
Ik ben 30 geworden in Parijs en het leek me wel apart om ook 60 te worden in Parijs. Maar dat leek moeilijk te realiseren, manlief kan aan het begin van de maand moeilijk vrij nemen. Daarna dachten we aan Londen ergens kort na 1 april maar ook dat viel al snel weer af, omdat we het toch lastig vonden verder van huis te zijn, gezien gezondheid van vader en schoonmoeder. Het zou iets worden in Nederland tot het coronavirus roet in het eten gooide.

Nu waren we saampjes thuis en hebben we er samen maar wat van gemaakt.

Van manlief een kaart om de leeftijd er lekker in te wrijven 😀😀, maar ook een prachtige bos bloemen.

Van schoonzus en zwager ook een mooie kaart met mijn leeftijd

Toen ik ‘s ochtends beneden kwam keek ik naar buiten en zag dit:

Onze lieve buurtjes wilden deze dag toch niet in stilte voorbij laten gaan, dus om 1.00 ‘s nachts dit in de achtertuin voor de tuindeuren opgehangen. Kon niet vroeger omdat wij zo laat naar bed gingen 😂😂

Verder appjes, berichten op Facebook en kaarten.
Van die laatste wil er 4 laten zien van creatieve mensen. Zo leuk om te krijgen, je ziet dat er echt aandacht aan is besteed.

Van lieve vriendin Angelique de kaart rechtsboven, zoals altijd weer een plaatje. Zij kwam de kaart persoonlijk brengen met een mooie bos bloemen, iets fleurigs in deze sombere dagen.
Linksboven van blogvriendin Daphne, die een beetje in de war was en dacht dat ze een andere gestuurd had. Maar deze is ook erg mooi en fleurig.
Ook de beide andere zijn met veel liefde gemaakt maar noem ik niet bij naam omdat zij niet in blogland verkeren.

Van dierbare vrienden in Frankrijk een kaart via Greetz met een mooie collage van foto’s van mij en mijn bezigheden.

Mijn vader had manlief gevraagd of hij voor een mooie bos bloemen wilde zorgen wat deze natuurlijk met liefde deed. Ik vond dit heel bijzonder. Het is voor hem mijn eerste verjaardag zonder zijn vrouw, mijn moeder. Zo lief dat hij daar dan toch aan denkt. ❤️

Maar misschien wel het hoogtepunt van de dag was een videobelletje met mijn vader, geregeld door de thuiszorg. Hij had gezegd dat hij het zo jammer vond hij me niet had kunnen zien en toen hebben zij dit geregeld. Ik ben die meiden zo dankbaar hiervoor. Als we weer die kant op gaan neem ik een hele grote bos 🌷🌷voor ze mee.  Het is heel lastig als je 180 km uit elkaar zit, zeker nu. Hij was zo onder de indruk dat hij er vannacht slecht van geslapen had, de lieverd.

Als al deze ellende achter de rug is gaan we deze dag alsnog vieren zoals we het anders gedaan zouden hebben, ik ben het hele jaar 60 tenslotte. En we zijn gezond en dat is momenteel het belangrijkste.

Tot de volgende keer
Groetjes
Vera